O zaletach i wadach obu rodzajów blatów wiem sporo - mam oba blaty - olejowany sosnowy i lakierowany dębowy. Olejowany jest zabejcowany na ciemno (przeze mnie) blat sosnowy, a lakierowany na półmat blat dębowy na wyspie kuchennej. Dlaczego wybrałam dwa rodzaje blatów? Otóż zrobiłam to właśnie po to, żeby móc później doradzać Wam i moim klientom najlepszą dla nich opcję. Wiele zresztą eksperymentów (kafle z nadrukiem, drewniany blat w łazience, minimum kafli w łazience, otwarty prysznic bez ścianki, kafle cementowe, samodzielne malowanie ścian i mebli, samodzielna renowacja drewnianych drzwi i okien, zamawianie rolet na wymiar przez internet) zrobiłam na moim mieszkaniu i dzięki temu moja wiedza bardzo się poszerzyła :)
Wróćmy jednak do blatów. Blat sosnowy na dużą powierzchnię zamówiłam również przez jego niską cenę: 3 metry pogłębionego o parapet blatu wykonywanego na wymiar przez stolarza kosztowały mnie 900 zł + bejca i olej kilkadziesiąt złotych. Zależało mi przede wszystkim na naturalnym materiale - a więc w grę wchodził w zasadzie tylko blat drewniany lub kamień, który jest kilka razy droższy. Dąb zamawiałam razem z wyspą, nie wiem więc ile kosztował sam blat, ale z mojego doświadczenia wynika, że cena dębu może być dwukrotnością ceny sosny.
BLAT SOSNOWY OLEJOWANY
 |
| gotowy blat olejowany, sosnowy |
 |
| mój blat przed olejowaniem, po zamontowaniu przez stolarza |
 |
| blat zaolejowałam samodzielnie - to kolor Vidaron Orzech Włoski, do tego olej TOP bezbarwny do blatów, firmy OSMO |
Od stolarza zamówiłam blat surowy. Najpierw umyłam go wilgotną ściereczką i poczekałam aż wyschnie (na początku drewno musi "przyzwyczaić się" do wody). Potem zabejcowałam dwukrotnie ciemnobrązową bejcą - kupiłam kilka próbek i wybrałam najładniejszy kolor, na sośnie jednak wszystko wygląda na bardziej jaskrawe niż na dębie, niestety. Na końcu dwukrotnie olejowałam blat i gotowe. Blat jest bardzo przyjemny w dotyku, ciepły, czuć prawdziwe, żywe drewno.
Blat sosnowy jest dość miękki, a olejowana powierzchnia jest jednak dość trudna w utrzymaniu na bieżąco - żeby ładnie i "zdrowo" wyglądała trzeba ją przecierać najpierw na mokro, a potem na sucho, inaczej powstają smugi widoczne pod światło. Kiedy mocniej się zużyje (u mnie co 3 miesięce), olejuje się na nowo całą powierzchnię. Jest to czynność, którą bardzo lubię i "pomaga" mi w niej trzyletni syn - olej wciera się bawełnianą ściereczką w blat. Używam oleju do blatów kuchennych firmy Osmo.
Jak wygląda blat po roku intensywnego użytkowania?
Po roku użytkowania powstało na nim kilka rys. W jednym miejscu powstało też pęknięcie wzdłuż słojów. Nie mogę powiedzieć, żebym szczególnie szanowała ten blat - to on ma służyć mnie, a nie ja jemu. Kuchnię i blat użytkuje się u nas bardzo intensywnie, nie raz na blacie w okolicach zlewu zostawała też woda po myciu naczyń na całą noc - blat znosi takie przygody z godnością :)Blat się nie łuszczy ani nie odpryskuje, nie widać też na nim plam (ale to być może z powodu jego ciemnego koloru).
Ewentualne głębsze rysy można przeszlifować i powtórnie zabejcować i olejować. Mój blat po roku wygląda dobrze, w zasadzie tak, jak na samym początku. Sosna jednak, trzeba przyznać, nie wygląda tak szlachetnie jak dąb. Klasy dodał jej ciemny kolor, ale jednak widoczne jest, że jest to tanie drewno. Bliżej mu do domu na wsi, gdzie będzie się pięknie starzeć, niż do mieszkania w kamienicy.
BLAT DĘBOWY LAKIEROWANY
 |
| mój blat dębowy, lakierowany (na wyspie kuchennej) |
Wygląda świetnie, a drewno dębowe jest twarde i odporne. Lakier dodatkowo dodaje twardości wykończeniu. Po kilku miesiącach użytkowania blat wygląda bardzo dobrze, choć ma już kilka rys, jest za to baaardzo łatwy w utrzymaniu w czystości. Wady są dwie: nie jest tak ciepły i przyjemny w dotyku jak blat olejowany, oraz kiedy się już zestarzeje, powstaną duże rysy i blat zmatowieje, odnowienie będzie dużo trudniejsze, niż w przypadku blatu olejowanego, który wystarczy zaolejować ponownie.
Lakierowania nie wykonuje się też raczej samemu, lepszy efekt i trwalszą powłokę uzyskamy kupując gotowy lakierowany już kilkakrotnie blat. Mój blat został wykonany przez stolarza.
PODSUMOWANIE:
Ja kolejnym razem wybrałabym blat dębowy lub jesionowy (to drugi bardzo mocny gatunek drewna), cały olejowany. Lubię ciepło drewna pod palcami, a także możliwość odnawiania powłoki.
Uwaga: raczej nie bierzcie blatów bukowych. Choć buk jest bardzo twardy i wspaniały np. na parapety, do łatwo paczy się od zmiany wilgotności i nie sprawdza się jako blat kuchenny.