Architekt na Szpilkach

Czy pamiętacie, że w tym tygodniu (14-19.04.2015) zaczynają się Salone Internazionale del Mobile w Mediolanie? Dla przypomnienia - to największe i najbardziej prestiżowe targi wnętrzarskie na świecie. Każde światowe targi mają swój charakter, wnętrza i design pokazywane we Włoszech charakteryzują się ponadczasową elegancją i wysoką jakością wykonania.

Częścią tego wydarzenia są najsłynniejsze na świecie targi meblie kuchennych - EuroCucina. Przed najbliższymi targami przypomnijmy, co pokazywano na targach EuroCucina 2014 - w roku poprzednim. Już niebawem porównamy to z trendami z tego roku :) Do tego wpisu użyłam zdjęć głównie z innych blogów, nie z katalogów, czasem są poruszone ale na pewno bardziej autentyczne.(źródła poniżej :))

Gwiazdą EuroCucina 2014 była modularna kuchnia "Salinas" firmy Boffi, zaprojektowana przez hiszpańską projektantkę Patricię Urquiolękuchnia składa się z modułów, które można łączyć ze sobą na wiele sposobów

trendy kuchnia 2016, eurocucina 2015, trendy 2017 2018, kuchnia

źródło

sporo było w kuchniachżywej zieleni (to mój ulubiony trend)

źródło

Minacciolo

źródło

otwarte półkiwciąż były na topie

źródło

...przeważały bezuchwytowe szafki

źródło

gdzieniegdzie widać było szczyptę intensywnego koloru

źródło

pojawiło się też dawno nie widziane w kuchniach egzotyczne drewno

w tej kuchni mamy wszystko - zieleń, ciemne drewno, otwarte szafki

źródło

wbudowane nowoczesne technologie

inne trendy, które zauważyłam na EuroCucina 2014, to zróżnicowane poziomy blatów, wiele małych lamp zamiast jednej dużej, odejście od bieli, kuchnia w charakterze pokoju, blaty kuchenne chowane w szafie, wciąż żywy był też motyw industrialny, dużo było cienkich blatów

Ciekawe jest też, że większość z powyższych trendów obecna jest w każdej z tych kuchni. Zobaczymy już niebawem, jak będzie w tym roku :)

P.S. Aby zobaczyć innowacyjne rozwiązania dostępne we współczesnych kuchniach zajrzyjcie do tego wpisu.

źródła:

http://www.boffi.com/EN/MilanoDesignWeek/salinas.aspx

http://www.homeplusliving.com/index.php?route=product/product&product_id=207

http://www.team7.at/

http://blog.smartpackkit.com.au

http://www.kitchensukaldeak.com/blog-de-cocinas/eurocucina-2014-tendencias-estilos-cocinas/
http://lefilrougeblog.com/design/salinas-boffi/

Zapraszam Was do kolejnego wnętrza artysty. O tym, dlaczego te wnętrza uważam za najciekawsze pisałam już w poprzednich wpisach tej serii, tym tu, totalnie szalonym, eklektycznym mieszkaniu w Nowym Jorku, w Paryżu , kolejnym w Paryżu i w Krakowie (to krakowskie było Waszym ulubionym!). Te mieszkania są prawdziwe. Ktoś w nich mieszka, widać że ukształtowane są przez osobowość właścicieli, nie sztab stylistów.

Zajrzyjmy do mieszkania fotografa Adriana Tylera w kamienicy w Madrycie (tak, znowu w kamienicy, kocham kamienice i już!). Wypełnione książkami i fotografiami artysty na tle białych ścian wygląda naturalnie i pięknie.

mieszkanie w kamienicy, madryt, mieszkanie artysty

Podoba mi się wydzielenie jadalni ornamentem posadzki. Nad stołem lampy Toma Dixona "Mirror Ball" a koło wyspy dziecięce rysunki

słynne Eames Lounge Chair

Kolejne ikony designu - stolik i Tulip Chairs projektu Eero Saarinen .

Bardzo kontrastowa łazienka - klasyczne czarno-białe płytki i czerwona ściana

źródło: http://www.desiretoinspire.net/blog/2013/9/29/a-photographers-apartment-in-madrid.html

W zachowanych wnętrzach XIX-wiecznych kamienic możemy wciąż niejednokrotnie podziwiać fantastyczne, wzorzyste posadzki. Płytki bywają dwóch rodzajów - cementowe i ceramiczne. Masową produkcję płytek obu rodzajów rozpoczęto właśnie w XIX wieku. Najpiękniejsze wzory powstawały w dwudziestoleciu międzywojennym.

O płytkach cementowych pisałam już wcześniej tutaj, są teraz ogromnie modne i nic w tym dziwnego - są przepiękne! Płytki cementowe są wspaniałe, gdyż naturalnie się starzeją - co dla mnie jest zaletą, ale wielu osobom może przeszkadzać. Z czasem pojawiają się na nich przebarwienia, co najlepiej widać na posadzkach w starych kamienicach.

Te cementowe są też kosztowne (średnio 400 zł/m2). Można jednak kupić tańsze płytki gresowe (ceramiczne) z wzorami takimi, jak na płytkach cementowych (oferują takie Equipe Ceramicas czy Vives - tu szczególnie udana jest seria 1900). Płytki ceramiczne również mogą być efektowne. Geometryczne płytki cementowe i ceramiczne możecie teraz zobaczyć w wielu współcześnie projektowanych wnętrzach, wyglądają bajecznie. Ja jednak chciałabym się w tym wpisie skupić na wnętrzach historycznych, które bezustannie inspirują mnie w projektowaniu.

płytki podłogowe cementowe i ceramiczne, kamienice, modernistyczne płytki,

Modernistyczne "gorseciki" przed budynkiem "Bankowca" w Gdyni

Na początek kilka moich własnych zdjęć - jak tylko natknę się na piękne kafle - wyciągam aparat!

Modernistyczne "gorseciki" przed budynkiem "Bankowca" w Gdyni

Modernistyczne "gorseciki" w budynku "Bankowca" w Gdyni

Kamienica na Dolnym Mieście w Gdańsku

Bielsko-Biała

A teraz wspaniałe posadzki, które znalazłam na profilu Warszawskie Posadzki. Warszawskim posadzkom serdecznie dziękuję, ze umożliwienie umieszczenia zdjęć we wpisie! :)

Warszawa, Szpitalna 8, fot. Adrian Sobieszczański

Warszawa, Dom z 1904. Fot. Agnieszka Agawa Warchulińska

Warszawa, ul. Gibalskiego 3, fot. Warszawskie Posadzki

fot. Iwona Szymanik

Mielec, fot. Kasia Krempa

Warszawa, ul. Pańska 100, kamienica z 1910 r., fot. Dorota Zaim

Poznań, ul. Dominikańska

Warszawa, ul. Marszałkowska, fot. Warszawskie Posadzki

Warszawa, gorseciki! :) fot. Warszawskie Posadzki

Warszawa, fot. Warszawskie Posadzki

♥ znów gorseciki, piękny wzór! fot. Warszawskie Posadzki

Warszawa, fot. Warszawskie Posadzki

Warszawa, fot. Czytelnik Warszawskich Posadzek

Warszawa, fot. Warszawskie Posadzki

Warszawa, Krakowskie Przedmieście 16/18, fot. Johanna von Sarannson

Warszawa, ul. Bartoszewicza 1, fot. Warszawskie Posadzki

Warszawa, ul. Szpitalna 8, fot. Warszawskie Posadzki

Jeśli macie u siebie oryginalne, stare płytki - nie wymieniajcie ich na nowe! Widziałam ostatnio metamorfozę polskiego wnętrza (którą zresztą wszyscy się zachwycali), w którym oryginalne płytki zostały wymienione na nowe. Ogromna szkoda. Inspirujcie się za to polskim wnętrzem poniżej - zachowano podłogi w gorseciki i zabudowę kuchenną i dostosowano resztę wnętrz do ich charakteru - to już wersja dla odważnych, ale uważam, że świetna :) zdjęcia z profilu Warszawskie Posadzki.

Jeśli pokochaliście modernistyczny wzór "gorsecików", są one dostępne w kolekcjach Ardea, Florisa oraz Tubądzin (kolekcja Zienia).

Jako że mój syn właśnie zaczął siadać, ponownie przyszła moja kolej na drewniane krzesełko, krążące po rodzinie od ponad 40 lat. Krzesło jest wyjątkowo proporcjonalne i zgrabne, rozkłada się też do formy "niskiej" ze stoliczkiem i liczydłem.

Odnawianie mebli drewnianych krok po kroku, farby kredowe annie sloan

stan początkowy - odpadająca farba, pod spodem widać poprzednią warstwę

krzesełko po pierwszych, niezbyt udanych, próbach usuwania farby opalarką

Krzesełko było już wcześniej odnawiane, ale farba po raz kolejny zaczęła odpadać. Tak się złożyło, że w pewnym konkursie wygrałam farby kredowe Annie Sloan wraz z woskiem, mogłam wybrać kolor, (Emperor Silk daje efekt szlachetnej czerwieni), postanowiłam więc właśnie tymi farbami odnowić mebel. Kolor trudno mi było uchwycić na zdjęciach, ale bardziej wpada on w róż, niż w pomarańcz.

farby Annie Sloan - wzornik

To nie jest pierwszy mebel, jaki w życiu odnawiałam, ale tym razem postanowiłam zrobić to najlepiej jak potrafię. Naczytałam więc się wcześniej mnóstwo poradników w internecie i wybrałam z pośród nich swoją drogę :) Efekt końcowy jest na tyle satysfakcjonujący, że podzielę się z Wami tym, jak to zrobiłam. Ponieważ samej najłatwiej czytało mi się porady w punktach "krok po kroku" właśnie w ten sposób opiszę Wam, jak odnowiłam krzesełko.

1. Rozmontowałam krzesełko na części pierwsze tak, jak tylko się dało, aby łatwiej było je malować.

2. Oczyściłam dokładnie drewno (i sklejkę) ze starej farby papierem ściernym.

Posiadam takie cuda jak szlifierka elektryczna i opalarka, jednak przy krągłościach tego mebla zdały się one na nic. Całość trzeba było zeszlifować ręcznie, co wymagało ogromnego nakładu pracy i cierpliwości (dziękuję Ci za pomoc Mężu :)).

Szlifowaliśmy najpierw papierem ściernym o ziarnistości 60, potem 120. Papier najwygodniej mieć w "kostce"ściernej.

w trakcie oczyszczania

oczyszczone drewno (i sklejka)

3. Uzupełniłam braki z drewnie szpachlą do drewna.

Kupiłam szpachlę losowo, w jakimś markecie budowlanym. Nakładałam ją szpachelką, po wyschnięciu szlifowałam papierem ściernym o ziarnistości 120.

4. Przetarłam drewno suchą szmatką, aby usunąć pozostałości pyłu.

5. Pomalowałam krzesełko dwa razy wałkiem i pędzlem, pomiędzy malowaniami przeszlifowałam je papierem 240.

Najlepiej rozprowadzić farbę wałkiem na dużych powierzchniach, a zagłębienia małym pędzlem ze sztucznego włosia (nie zostawia włosów).
Farbę miałam mocno rozwodnioną, z powodu wielu zagłębień bałam się, że mi się gdzieś w zakamarkach zwałkuje. Dzięki rozwodnieniu farby uzyskałam naturalny efekt końcowy, z prześwitującym drewnem.

po nałożeniu pierwszej warstwy

Krzesełko pomalowane dwiema warstwami, przed polerowaniem

6. Dwa razy wtarłam w krzesełko wosk, intensywnie je polerując.

Jasną, bawełnianą szmatką nakładałam wosk kolistymi ruchami. Po pierwszej warstwie zostawiłam krzesło do wyschnięcia 1 dzień i znowu nałożyłam wosk.

po prawej kółko przed woskowaniem, po lewej po woskowaniu

O farbach kredowych

Farba jest łatwa w użytkowaniu, prawie nie ma zapachu i łatwo schodzi z rąk i wszystkiego innego, na co kapnie ;) Efekt końcowy jest szlachetny - nie ma "martwej" gładkiej skorupy jaka czasem powstaje przy farbach akrylowych, przez farbę prześwituje struktura drewna. W moim przypadku, dlatego że farbę mocno rozwadniałam, kolor jest w niektórych miejscach nieco przetarty i bardzo mi się to podoba.

Trwałość

Tu jestem nieco zawiedziona. Pomimo, że dwa razy malowałam i dwa razy woskowałam mebel (co według informacji na opakowaniu ma zapewnić odporność na wodę), przy przecieraniu go wilgotną szmatką (co jest niezbędne przy użytkowaniu przez malucha) na szmatce zostaje czerwona farba. Zobaczymy, co będzie za kilka miesięcy :) Na plus oceniam jednak to, że farba odchodzi równomiernie, a nie "odpada" jak skorupa.

Całość na pewno nie jest idealna, widzę niedociągnięcia, ale pomimo to krzesełko wygląda świetnie i jestem z siebie dumna. Jeśli komuś marzy się taki designerski mebelek ;) - te krzesełka regularnie pojawiają się na serwisach aukcyjnych, w bardzo (bardzo!) niskich cenach.

na stoliczku znajduje się też liczydło, pomalowałam je na czerwono i granatowo

właściciel krzesełka, Tadzio

źródło

Cudnie jest, słońce świeci, a ja jestem na wakacjach i rozpiera mnie energia! Najpierw pojeżdżę trochę po lubelszczyźnie, a potem jadę do domu do Zakopanego. Długo mnie tam nie było i mocno się już stęskniłam. Relacje oczywiście pojawią się na blogu :) Jeśli chcecie być na bieżąco z tym, co oglądam i poczuć trochę smaku wakacji, zaglądajcie na mój Instagram.

Pamiętajcie też o konkursie, to już ostatnie dni! :)

A oto i ostatnie Szpilki Miesiąca. Na początek kilka z polskich blogów:

#1. "Jak tu obrzydliwie idealnie" - artykuł o Kopenhadze z bloga Six Letter City, który regularnie czytam. Cenię Monikę Arczyńską, prakktykującego architekta i wykładowcę na Politechnice Gdańskiej, za uszczypliwe poczucie humoru i miłość do architektury widoczną w każdym artykule.

#2. Szukając informacji o śląskich wnętrzach trafiłam na artykuł, jaki sama chciałam napisać. Już nie muszę. Zobaczcie na blogu Ani Diduch charakterystyczne elementy śląskiego wnętrza. Zapewne mieszkano tak w Giszowcu, o którym niedawno pisałam.

#3. Marysia z bloga O Wnętrzach napisała lekko, zabawnie i celnie o nowym logo województwa pomorskiego, które kosztowało 90 tysięcy zł. i wygląda tak:

i inne ciekawostki ze świata architektury, dizajnu i wnętrz

#4. Skarby, skarby! na stronie nowojorskiego Metropolitan Museum of Art udostępniono bezpłatnie kilka tysięcy książek!

#5. [ENG] O aukcji rzeczy, związanych z filmem "Przeminęło z Wiatrem". Uwielbiam ten film (i książkę też), a Wy?

#6. Fascynujące steam-punkowe wnętrze w Cape Town. To dopiero jest egzotyka!

#7. Stworzone przez Marco, mojego kolegę ze stypendium Erasmus w Paryżu urocze i bardzo apetyczne animacje.

#8. Wspaniałe wnętrza stworzone przez Megan Winters.

#9. [ENG] Skłaniający do refleksji króciutki film z Kirsten Dunst:

ASPIRATIONAL from Matthew Frost on Vimeo.

Szczęśliwe, wiosenne uściski dla Was!

Po jesiennym spacerze z obiektywem po Sopocie przyszedł czas na spacer wiosenny :) Zapraszam Was do dzielnicy, w której spędziłam dzieciństwo, do Górnego Sopotu. Niestety, z ulic znikł już gwar biegających dzieciaków, zlikwidowano bowiem mieszczącą się tu Szkołę Podstawową nr 6 (w której uczył się jeszcze mój ojciec). Przekształcono ją w....dom spokojnej starości. Czyż nie mówi to wiele o demografii Sopotu?

Teraz Górny Sopot wydaje się prawie opustoszały. Lubię chodzić po nim, napawając się tym spokojem i przyglądając się pięknej architekturze.

sopot architektura, górny sopot, sopot kamienice

ul. Mickiewicza

Drzwi, ukryte za zielenią, trudno było mi dobrze sfotografować. Mam jednak nadzieję, że widać że są przepiękne i w zasadzie skopiowane z rokokowego Domu Uphagena w Gdańsku.

Willa zaprojektowana w 1920 roku przez znakomitego i bardzo aktywnego architekta Heinricha Dunkela

Pomiędzy starymi budynkami niepostrzeżenie pojawiają się też nowe. Ten bardzo mi się podoba, jest nowoczesny, ale wyraźnie nawiązuje formą werandy do starych budynków w Sopocie

Moja stara szkoła, obecnie dom spokojnej starości

Wieża tej kamienicy inspirowana jest z kolei neobarokowym Kościołem Zbawiciela w Sopocie

Dom Ludwika Heidingsfelda, 1902, ul. Andersa

ul. Armii Krajowej

ul. Krasickiego

Analizując wzory historyczne podłóg, które pokazywałam Wam w tym wpisie, można zwrócić uwagę na to, jak wiele pięknych, złożonych wzorów może powstać z zestawienia kilku prostych rodzajów płytek. Ogranicza nas tylko nasza wyobraźnia! Zobaczcie sami.

wzory z dwóch kolorów kafli:

wzory z kafli, wzory podłoga, kolorowe kafle

źródło: Indulgy

źródło: Rako

źródło: Warszawskie Posadzki

źródło: Rako

Klasyczna kratka, ale stworzona z mniejszych kafli. Efektowna, prawda?
źródło: Warszawskie Posadzki

źródło: Warszawskie Posadzki

wzory z trzech kolorów kafli:

źródło: Rako

Tylko czarne, szare i białe kafle. źródło: Warszawskie Posadzki

źródło: Warszawskie Posadzki

źródło: Remodelista

źródło

a może paski?
źródło: Warszawskie Posadzki

wzory z czterech kolorów kafli:

źródło

źródło: Warszawskie Posadzki

źródło

kilka wzorów, które dla Was rozrysowałam:

i inne, znalezione:

źródło: Pinterest

Jeśli macie ochotę tak w swoim wnętrzu poszaleć to podrzucam Wam kilka serii prostych płytek, z których można skomponować cuda. Jeśli znacie inne takie serie, zachęcam do podzielenia się nimi w komentarzu.

1. płytki Color One i Two - http://www.rako.cz/pl/lb-object/produkty.html

2. płytki U Color - imitujące drewno, w 1 rozmiarze i 61 kolorach! - http://www.41zero42.com/en/u-color/

3. http://www.cesiceramica.it/prodotti.php?for=26&cat=1&t=colori3

4. stosunkowo duży wybór kolorów ma także seria Color Lab Fioranese: http://www.fioranese.it/en/prodotti/colorlab-en

5. Marazzi http://www.marazzi.it/en/ceramic-and-porcelain/collections/sistemc_-_architettura/
http://www.marazzi.it/en/ceramic-and-porcelain/collections/sistemc_-_citta/

A jeśli marzą Wam się kolorowe płytki-cegiełki to dosłownie wszystko napisała o ich dostępności Magdalena Sobula na swoim blogu tutaj

I jak, zainspirowani? :)

Znacie Oskara Ziętę? Jak to wspaniale, kiedy Polakowi uda się wynaleźć nową technologię tworzenia mebli, a on właśnie tego dokonał! Odkrył, że metal można...dmuchać, osiągając meble o wysokiej wytrzymałości. I do tego wyjątkowo estetyczne, spójrzcie tylko poniżej. Każdy z mebli można prawie chcieć zjeść, a co najmniej....polizać ;)

Wszystkie zdjęcia zrobiłam podczas Festiwalu Designu w Łodzi - kolejna edycja już w październiku, a ja będę ambasadorem Festiwalu :)

Zięta meble, dmuchany metal, stołek Plopp, stołek Zięta

Oto i Oskar Zięta (po lewej stronie)

miedź prezentuje się wyjątkowo efektownie

To lustro to według mnie najlepszy projekt Zięty.

Tak, krzesło było wygodne. Stołek już nie :)

I jak Wam się podobają?

Psssst, tutaj pozostałe wpisy z Łódź Design Festiwal:

1. 10 nowych koncepcji i fajnych pomysłów z Łódź Design Festival | W MOIM OBIEKTYWIE
2.  Rewelacyjne lampy, które wpadły mi w oko podczas Łódź Design Festival | W MOIM OBIEKTYWIE
3. Industrialne wnętrza i lampy w hipsterskim OFF Piotrkowska w Łodzi | W MOIM OBIEKTYWIE
4.  Ładne i praktyczne, czyli zachcianki zakupowe z Lodz Design Festival | ZACHCIANKA TYGODNIA
5. Trendy pod lupą - 9 trendów wnętrzarskich z Łódź Design Festival | W MOIM OBIEKTYWIE
6. Fascynująca architektura przemysłowa Łodzi cz.1 -  łódzkie kamienice, budynki postindustrialne
7. Fascynująca architektura przemysłowa Łodzi cz.2 - Manufaktura

Mój konkurs (ten konkurs) został zakończony!

Serdecznie dziękuję Wam za wszystkie odpowiedzi. Wybór nie był łatwy, bo choć odpowiedzi było tylko kilka, wszystkie Wasze odpowiedzi były bardzo wartościowe i ciekawe (wiersz też mnie ujął, a szczególnie rozbawiły mnie trochę kontrowersyjne wersy "jest stare łóżko, na którym śpi dziadek

ale nie odda. więc znów muszę czekać na spadek..." ;) !). Musiałam jednak dokonać wyboru, zwróciłam więc uwagę na dołączone do odpowiedzi zdjęcia i na podanie - jak w zadaniu konkursowym - ciekawych i inspirujących miejsc ze starociami.

Zwycięzcami zostali:

zestaw 1 "kuchnia babuni" - Marta - za ciepłą opowieść o dwóch zgrabnych szafeczkach, które przypominają jej o Dziadkach

zestaw 2 "mały złomiarz" - francuskipiesek - za piękne zdjęcia staroci w stylu czasem podobnym do tych, o które walczyła w konkursie :)

zestaw 4 "życie żołnierza" - Marek Ludwik Ojdowski - za podzielenie się swoim sekretnym miejscem poszukiwania staroci, do którego pewnie zajrzę. Nie mogę Panu "dorzucić" butelek po śmietanie, są przydzielone do innego zestawu...:)

zestaw 5 "kocham dizajn PRL" - Refreszing - za opowieść o Halince i entuzjastyczną i bezwarunkową miłość do syfonu

AlterNovum - Wasza czekoladowa tablica jest cudna. Być może jako nagroda pocieszenia ucieszy Was niewybrany przez nikogo dzbanek z lat 80. tj. zestaw nr 3? :) Proszę o mailowe zgłoszenie się.

Gratuluję zwycięzcom i ogromnie cieszę się, że rzeczy, które znalazłam znajdą się w kochających je domach :) Poproszę Was o wysłanie mi adresów do wysyłki nagród na mail konkursowy: konkurs.starocie(at)mailplus.pl!

Zobaczcie jeszcze zdjęcia ulubionych staroci, nadesłanych przez Uczestników konkursu:

fot. Wojtek Wyrobek, Kamila Hus-Wyrobek

fot. francuski piesek

szafa Halinka, fot. Refreszing

Bardzo ciekawe czerwone wazony, fot. Marek Ludwik Ojdowski

fot. Marek Ludwik Ojdowski

Czekoladowa tablica, fot. Alter Novum

Choć chciałam na majówkę wyjechać do Pragi, dosłownie dzień przed wyjazdem zdaliśmy sobie sprawę z faktu, że niemowlę też człowiek i potrzebuje dowodu osobistego, aby wyjechać za granicę. Po krótkich wahaniach, czy może by tak przemycić dziecko do Czech :) zdecydowaliśmy się zmienić plany i zwiedzić lubelszczyznę, gdzie jeszcze nie byliśmy.

Plan wycieczki, z punktem początkowym w Gdańsku i końcowym w Zakopanem, przedstawiał się tak - z noclegami w Kazimierzu Dolnym, Lublinie i Zamościu:

Gdańsk - Kazimierz Dolny - Puławy - Nałęczów - Lublin - Kozłówka - Lubartów - Zamość - Jarosław - Łańcut - Zakopane

co zobaczyc na lubelszczyznie, co zobaczyc w lubelskiem

Relację z wycieczki podzielę na kilka lekkostrawnych wpisów, co o tym myślicie?

Na początek przepiękny Kazimierz Dolny, do którego trafiliśmy na szczęście jeszcze przed majówką, co pozwoliło nam przez 1 dzień podziwiać jego urok bez tłumu innych turystów. Kazimierz Dolny (zwany również Kazimierzem nad Wisłą) położony jest nad Wisłą cudownie rozlaną, o nieregularnych brzegach. Okres jego rozwoju, bazującego na handlu na Wiśle, nastąpił w tzw. Złotym Wieku w Polsce (XVI w.), w okresie renesansu. O dawnej świetności świadczą potężne spichlerze o wspaniałej renesansowej architekturze. Przez Kazimierz biegnie Szlak Renesansu Lubelskiego.

Budynki w Kazimierzu Dolnym budowane były z lokalnego, dość miękkiego wapienia, który łatwo kształtować. Charakterystyczne dla Kazimierza są ozdobne wysokie attyki, zakrywające strome dachy budynków, oraz liczne dachy "polskie łamane" - czyli takie jak ten poniżej:

dach polski łamany, Kazimierz Dolny

kazimierz dolny co zwiedzic, co zobaczyc na lubelszczyznie, co zobaczyc w lubelskiem

widok na Kazimierz Dolny z Góry Trzech Krzyży

Ozdobny, renesansowy spichlerz Ulanowskich z wapienia. Spichlerz zdobi charakterystyczny dla renesansu lubelskiego (a także dla odmiany renesansu obecnej w Gdańsku - manieryzmu niderlandzkiego) ornament okuciowy

wapień

widok na rynek w Kazimierzu Dolnym

Widok z Góry Trzech Krzyży. Po prawej widać rynek.

Podcienia kamienic rynku

Przepiękne renesansowe kamienice braci Przybyłów, rynek, po prawej kamienica Krzysztofa (ze św. Krzysztofem na elewacji), po lewej Mikołaja (ze św. Mikołajem). Choć każda z kamienic jest osobnym budynkiem obie mają ten sam podział fasady. Zwróćcie uwagę na ozdobne attyki, za którymi kryją się spadziste dachy.

Fantastyczne renesansowe sklepienie kolebkowe z lunetami (charakterystyczne dla renesansu lubelskiego) kościoła farnego św. Jana Chrzciciela i św. Bartłomieja, zbudowanego w latach 1586-1589

Dawna synagoga. I dach polski łamany.

Przysmak Kazimierza Dolnego - drożdżowy kogut z piekarni Sarzyński, podobno tam są najlepsze. Pycha!

Widok na rynek w Kazimierzu Dolnym. Po środku studnia zaprojektowana przez Jana Koszczyca-Witkiewicza (bratanka Stanisława Witkiewicza oraz tym samym brata stryjecznego Witkacego). Z tylu fara św. Jana Chrzciciela i św. Bartłomieja

Renesansowe Kamienica Celejowska

nasza piękna Wisła i bulwar nadwiślański w Kazimierzu

Ta fantastyczna kuchnia, którą Wam pokazuję, pochodzi z 1956 roku i nigdy nie była używana! Obecnie wystawiona jest na sprzedaż.

Na profilu Wysokiego Połysku znalazłam dziś tę kuchnię i zupełnie przepadłam! Ta rewelacyjna kuchnia, nigdy nie używana, została "odkryta" w USA. Jej obecny właściciel kupił dom nieświadomy tego, że w środku znajduje się taka perełka. Dzięki niej możemy rzeczywiście zobaczyć jak wyglądały kuchnie lat 50. i 60. - oglądając autentyczne stare zdjęcia nasza percepcja jest zaburzona przez sam klimat zdjęcia, a tutaj - proszę, prawdziwa kuchnia vintage we współczesnym obiektywie. No i ten róż, o którym akurat w zeszłym tygodniu pisałam...

My w Polsce dopiero zaczynamy przyzwyczajać się do takich wynalazków. Obrotowe wkłady w szafkach, zintegrowane z zabudową zlewy i sprzęty, jednolity blat to wciąż u nas luksus - a tu mamy dowód na to, że w Stanach kuchnie już od dawna budowane były dla największej wygody użytkowania.

Lata pięćdziesiąte i sześćdziesiąte są teraz w modzie, więc sprzedawca ma szczęście - kuchnia na pewno sprzeda się z łatwością. Sprzęty stylizowane na retro są teraz modne, spójrzcie chociażby na firmę Smeg. Na miejscu tej firmy kupiłabym zresztą całą tę kuchnię i zrobiła mini-muzeum kuchni vintage :)

kuchnia vintage, kuchnia lata 60, różowa kuchnia

Ciekawe połączenie kolorów, praktyczna wyspa-barek i piękne amerykańskie hokery. Oraz tak, dobrze widzicie, zmywarka! Też myślałam, że to w miarę nowy wynalazek, ale jak się okazuje...

Pierwszy model zmywarki zbudowała i opatentowała Josephine Cochrane (w roku 1886), pierwszą zmywarkę o konstrukcji takiej jak stosowane obecnie - brytyjski inżynier William Howard Livens w 1924. (wikipedia)

zlew zintegrowany z blatem, piękne uchwyty szafek i mega fajne wycięcia w szufladach

Uchwyty szafek i pojemniczki - cudne!

palniki kuchenki gazowej zakryte...

...i odkryte

W tej szafce mieści się lodówka. Pozioma, bo czemuż by nie.

wentylator sufitowy

....a gdyby Was ta kuchnia oczarowała, to zapewne spodobają Wam się retro sprzęty Smeg :)

kuchnia vintage, kuchnia lata 60, różowa kuchnia, różowe sprzęty kuchenne

źródło zdjęć: smeg, flickr

adriana-yazbek-apartamento-pequeno-colorido-e-descolado

Adriana Yazbek, właścicielka mieszkania, o którym dziś piszę

Dziś w serii "Jak mieszkają artyści" zobaczymy mieszkanie bardzo kobiece. I bardzo nowoczesne. I bardzo kolorowe. To mieszkanie w ogóle jest "bardzo". Bardzo wiosenne również. Dominują nasycone kolory, gdzieniegdzie uspokojone chłodną bielą. Tylko łazienka jest dość spokojna (być może po prostu dostosowana do zastanych już kafli), a jedynymi akcentami kolorystycznymi są dodatki.
Jak Adriana radzi dobierać kolory, aby osiągnąć dobry efekt? Ton w ton, albo kontrastowo. W swoim mieszkaniu zastosowała tę drugą metodę - wszystkie kolory są nascycone i kontrastowe względem siebie, gdzieniegdzie ich intensywność podbija chłodna biel. Zwróćcie uwagę, że nie ma tu żadnych rozbielonych pół-kolorów. Przeważają fiolet i fuksja, turkus, biel + brąz podłogi, pojawiają się też żółte akcenty.

Rzućmy okiem na plan mieszkania...już tutaj widać, że wnętrze jest energetyczne. Spójrzcie, jakie zróżnicowane są podłogi!

źródło: http://casa.abril.com.br/materia/apartamento-pequeno-colorido-e-descolado#8

Po Kazimierzu Dolnym, o którym przeczytacie w poprzednim wpisie, w którym znajdziecie także plan wycieczki na mapie, czas na piękny Lublin. Lublin chyba zaskoczył mnie najbardziej ze wszystkich miejsc - że Kazimierz i Zamość są piękne wiedziałam, ale nie spodziewałam się tego samego po Lublinie!

Choć kiedyś Lublin chciał być jak Warszawa - stąd np. główna ulica handlowa nazywa się Krakowskie Przedmieście, a stoi przy niej Hotel Europa - inspirowany warszawskim Bristolem - to nie powinien mieć przy Warszawie kompleksów. Jest to dużo mniejsze miasto o zupełnie innym charakterze, po prostu.

Lublin być może za mało się promuje - a powinien bardzo, bo jest niesamowicie przyjazny, uroczy i zadbany. Urozmaicone ukształtowanie terenu przydaje malowniczości krętym brukowanym ulicom. Wokół rynku pełno ciekawych knajpek, w których nieraz nie można było znaleźć miejsc - widać, że miasto żyje. Nad miastem góruje "zamek" - a dokładniej zbudowane w 1826 roku na kształt zamku więzienie - w stylu neogotyku angielskiego. Według mnie dość kiczowata to architektura, ale przynajmniej jest spójną bryłą w rozsądnym kolorze (o lubelskiej architekturze w bardzo nierozsądnym kolorze przeczytacie niżej! ;)) i na pewno jest bardzo charakterystyczny. Na Wzgórzu Zamkowym znajduje się też jeden z najcenniejszych polskich zabytków - Kaplica Trójcy Świętej z polichromiami pochodzącymi z XV wieku! Dodajmy do tego lokalne jedzenie i Cydr Lubelski i wspaniałą pogodę, na którą trafiliśmy, i mamy w Lublinie majówkę idealną :)

Stare Miasto i pozostałości fundamentów fary - służące teraz za wspaniałe miejsce do posiedzenia i do zabaw maluchów

po środku urocza kamieniczka zdobiona sgrafitto

wspaniały renesansowy detal kamienicy Konopniców

widok na Zamek

Brama Krakowska - pochodząca z XIV wieku, zamykające Stare Miasto

Bardzo ciekawe zdobienie murów Bramy Krakowskiej - kamień na przemian z cegłą

Są jeszcze miejsca do renowacji - w tej pięknej zniszczonej kamienicy mieści się restauracja żydowska

takie urocze kręte uliczki znajdują się na Starym Mieście

zamek - więzienie

dziedziniec Zamku i romański donżon ( z XIII wieku!)

kaplica Świętej Trójcy

Z czym kojarzy się Wam wyraz "palcówka"? Bo mnie kojarzy się jak wszystko. Z architekturą :) Cegła - palcówka to średniowieczna cegła wyrabiana ręcznie, często pozostawały na niej ślady palców. Jeśli przyjrzycie się z bliska średniowiecznym budowlom, łatwo dojrzycie takie ślady gołym okiem (są np. na Bazylice Mariackiej)

To się nazywa sztuka uliczna! Taka, która naprawia przestrzeń, zamiast ją niszczyć.

Podoba mi się nazwa "Świętoduska", od ulicy Świętego Ducha

Słodki, przemiły eko-koń promuje wyrzucanie śmieci do śmietnika :)

Nocą Lublin także jest piękny

Kościół oo. Dominikanów z pięknym barokowym wyposażeniem. Niestety wspaniałe kaplice - Tyszkiewiczów i Firlejów, były niedostępne do zwiedzania :(

Lubelska kuchnia - mmm

i Cydr Lubelski :)

To jak, zachęciłam Was do przyjazdu do Lublina? Mam nadzieję, że tak!

Na koniec pokażę jednak jeszcze coś, co w Lublinie uderzyło mnie negatywnie. Idę sobie idę, atu nagle przed moimi oczami wyrosło coś takiego.

Widzicie TO?!

Spójrzcie raz jeszcze:

I jeszcze tutaj:

I bliżej...

Zewsząd widok psuje to paskudne monstrum w kolorach powodujących mdłości. Jak się dowiedziałam po przyjeździe, monstrum wzbudza powszechną niechęć, stąd strona PRZEMALUJMY CENTRUM ONKOLOGII W LUBLINIE :) Zachęcam Was do podpisania petycji - niestety budynek psuje obecnie widoki na Stare Miasto.

Już dawno nie miałam wnętrzarskiej zachcianki, prawda? :) Dziś na tapecie...tapety Philippe Morillon. Kolorowe, dość dziwne. Kojarzą mi się z Salvadorem Dalim, wyglądają dość surrealistycznie. Szalone, prawda? Ciekawa jestem jakichś aranżacji z nimi w roli głównej :)

Surrealistyczne tapety Philippe Morillon

źródło zdjęć: theartstack.com
tapety do kupienia na przykład tutaj

Czasami trafiam gdzieś przedmioty tak kiczowate, że nie chce mi się wierzyć że komuś naprawdę mogą się one podobać. Bywają one do tego projektowane przez "znane nazwiska" i efektywnie promowane , dlatego pewnie niektórzy dają się przekonać, że jest to coś fajnego. Postanowiłam zrobić małe zestawienie takich "perełek" :)

Jeśli trafiliście na inne kiczowate przedmioty projektowane przez designerów podzielcie się tym w komentarzu, koniecznie!

Trzeba jednak zaznaczyć, że prawdziwy kicz nie jest zabawą, jest zupełnie serio. To, czy te przedmioty będą ostatecznie kiczem zależy w dużej mierze od sposobu ich potraktowania. Sposób potraktowania nie zmieni jednak faktu, że są po prostu...brzydkie.

#1.

Jakaś makabra!!! :)
Wyszukałam, że jest inspirowana obrazem Salvadora Dali, o, tego tutaj.

źródło

#2.

O tych krasnalach Philippa Starcka pisałam więcej tu. Co tu dużo mówić, paskudne są.

#3.

Rozmiar konia poniżej to 240x230cm, zbliżony do wymiarów żywego zwierzęcia. Mógłby być w zasadzie fajny w odpowiednim kontekście, ale ta lampa na łbie to przesada!

źródło

#4.

świecące w ciemnościach krzesła-wc...szok!
na jednym z polskich blogów widziałam je jednak opisane w bardzo pozytywnym świetle... :)

źródło

No a Wy, co jeszcze proponujecie ująć w tym uroczym zestawieniu?? :)

Widzieliście ten film? Jeśli nie - nie musicie :) Zainteresujcie się za to wnętrzami, wyposażonymi w bardzo współczesne i bardzo odważne meble. Przeczytajcie poniżej mój artykuł, napisany dla "Czasu na Wnętrze".

Wnętrza z filmu "Pięćdziesiąt twarzy Greya".

Kipiące luksusem meble z filmu „50 twarzy Greya”

Apartament tytułowego bohatera filmu, Christiana Greya, jest ważnym elementem tworzącym jego wizerunek stanowiąc odzwierciedlenie jego bogatego życia pełnego zbytku. W scenografii użyto ekstrawaganckich mebli i dodatków portugalskiej manufaktury prowadzonej przez projektantów ze świeżym spojrzeniem na design.

„50 twarzy Greya” to film, o którym, z powodu intensywnego marketingu w mediach, słyszał ostatnio prawie każdy. Opowiada historię, która zaczyna się jak spełnione marzenie większości nastolatek - w dość przeciętnej młodej dziewczynie (Dakota Johnson)zakochuje się zabójczo przystojny supermilioner Christian Grey (Jamie Dornan). Ich związek nabiera tempa wraz z ujawnieniem się jego nietypowego sposobu spędzania czasu.

Dla nas istotne jest jednak gdzie, a nie jak, spędzał ten czas. Scenograf C. Scott Baker wykreował fantastyczny apartament, który w filmie zamieszkuje Christian Grey. Jak przystało na multimilionera Grey zamieszkuje penthouse na jednym z wyższych pięter drapacza chmur w centrum, w Seattle. Najważniejszą przestrzenią w jego apartamencie jest ogromny salon połączony ze strefą wejściową i kuchnią, z widokiem na miasto. Kolory i materiały, które widzimy w salonie apartamentu kojarzą się z przepychem – widzimy złoto, marmur, egzotyczne forniry. Wszystko jest wypolerowane na wysoki połysk przez co całość wygląda prawie nierealistycznie, jak wizualizacja komputerowa. Niewiele w tam sprzętów i mebli, które moglibyśmy nazywać „użytecznymi”. Zamiast szaf stoją piękne, ale niepraktyczne komody, a w ogromnym salonie na tle podłóg z marmuru lśni czarny fortepian. Z uwagi na gigantyczną powierzchnię wydaje się, że niewiele jest w tym wnętrzu mebli i przedmiotów. Ale te, które tam są – są zupełnie niezwykłe. W scenografii użyto ekstrawaganckich mebli i oświetlenia młodej portugalskiej firmy Covet Lounge i jej czterech marek: Boca de Lobo, Brabbu, Delightfull, Koket. Design tworzony przez tę firmę jest ciekawą alternatywą dla modnego teraz w Polsce minimalizmu i dążenia do upraszczania form. Projektanci nawiązują kształtami do mebli z różnych epok, jednocześnie bawiąc się i rozwijając ich formy. Przedmioty wykonywane są ręcznie z wysokiej jakości materiałów, bywają pokryte płatkami złota. Wśród nich znajdują się dwa wyjątkowo piękne i odważne meble Pixel Anodized i Diamond Sideboard.

Być może fabuła filmu „5o twarzy Greya” nie jest bardzo przekonująca, jednak stworzona scenografia oraz nowoczesne meble wykorzystane w filmie na pewno zasługują na uznanie. Dla chcących przyjrzeć im się jeszcze dokładniej została stworzona strona www.christiangreysapartment.com, na której można dokładnie, w trójwymiarze, obejrzeć apartament.

Zdjęcia z filmu dzięki uprzejmości: United International Pictures Polska

Zakopiańska cukiernia Samanta to, jak tylko jestem w Zakopanem, pokusa której nie umiem, a w zasadzie to chyba nie chcę się oprzeć. Kawa jest wspaniała, ciasta obłędne. Lokal przy ul. Krupówki był ostatnio jakiś czas remontowany, by otworzyć się na nowo i pozytywnie zaskoczyć mnie wnętrzem.

Ciekawe jest, jak projektanci - Karolina Rabaszowska, Anna Gąsiorowska, Jakub Brański, pod przewodnictwem Macieja Rzankowskiego, zastosowali z bardzo fajnym efektem końcowym wiele obecnych super-trendów wnętrzarskich:

płytki metro/subway

surowy beton

krzesła TON (te białe szczebelkowe, i te drewniane również)

lampy w stylu industrialnym (kojarzycie firmę? bo na pewno gdzieś je już widziałam!)

nagie lampy na kablach z żarówkami Edisona

półki - kubiki, wiszące każda niezależnie

Wszystko razem tworzy jasne, spójne i przyjazne wnętrze. Ważne w tym wnętrzu są ogromne okna z widokiem na Krupówki. Fantastycznie wygląda nieregularny drewniany sufit, a różowe akcenty i świeże kwiaty sprawiają, że wnętrze jest żywe i energetyczne. Wnętrze jest tak modne, że mogłoby się znaleźć właściwie w każdym miejscu na świecie. Choć są gdzieniegdzie wkomponowane akcenty zakopiańskie, jest ich jednak mało (zauważyłam jeden) - być może mogłoby być więcej, w końcu gdzie jak gdzie, ale w takim mieście jak Zakopane jest z czego czerpać! :)

Płytki metro, beton, drewno, lampy industrialne, krzesła TON i żarówki Edisona.

widok na Krupówki

Na podłodze gresowe płytki przypominające beton

fantastyczny jest ten sufit!

akcent typowo zakopiański - niestety jedyny, który zauważyłam

A jak Wam się podoba to wnętrze?

Ostatnio w internecie i publikacjach wnętrzarskich widzimy w większości kuchnie z białymi frontami kuchennymi. Popularne są też fronty drewniane, z kolorze naturalnego drewna. Rzadko jednak zdarzają się eksperymenty z kolorami.

Jak Wy się do tego ustosunkowujecie? :) Mnie ostatnio bardzo cieszą zdjęcia granatowych kuchni - granatowych frontów. Ten kolor wydaje mi się z jednej strony inny, niż te popularne, z drugiej ponadczasowy. Dość odważny, ale chyba nie mający się znudzić. Szczególnie dobrze granat wygląda w towarzystwie bieli i drewna.

Granatowe fronty kuchenne - inspiracja kuchenna.Granatowa kuchnia.

źródło

Powyżej cudowne jest połączenie ciepłego egzotycznego forniru (czy to orzech amerykański?) z niebieskim

źródło

źródło: mój ulubiony blog zagraniczny - http://stylebyemilyhenderson.com, co ciekawe - cokoły w kuchni Emily są białe!

źródło

Czy przekonują Was inspiracje, które znalazłam? Zdecydowalibyście się na granatowe fronty kuchenne?

widok Zamościa, kamienice Zamość, Architekt na szpilkach

Zamość chciałam zobaczyć od dawna. Znałam go już nieco z wykładów z historii architektury i nie mogłam się doczekać tej wycieczki. Do Zamościa trafiliśmy już po majówce, dzięki czemu miasto nie było zatłoczone, a wręcz nieco puste - co oczywiście było wspaniałe.

Miasto Zamość, wpisane na listę UNESCO, jest pod względem architektury zupełnie wyjątkowe. Było zrealizowaną wizją Jana Zamoyskiego i jego osobistym majątkiem. Zostało w całości zaprojektowane na tzw. "surowym korzeniu" (czyli: od zera) w 1580 roku przez jednego architekta, wynajętego przez kanclerza i hetmana wielkiego koronnego Jana Zamoyskiego Bernardo Morando, i zbudowane według jego projektu jako "miasto idealne". Spacerując jego uroczymi słonecznymi ulicami (ulice Zamościa, w przeciwieństwie do tych we Włoszech, skąd pochodził architekt, są ze względu na nasz klimat szersze, aby zaglądało w nie słońce - ulice miast włoskich mają przed słońcem chronić) i zaglądając w zielone podwórza kamienic rzeczywiście mamy wrażenie miasta zaprojektowanego idealnie pod ludzkie potrzeby i na ludzką skalę.

Nie da się według mnie o Zamościu mówić choćby rzucenia okiem na jego plan, spójrzcie więc:

źródło zdjęcia

Jego plan przypomina sylwetkę człowieka - związane jest to z humanistycznym renesansowym przekonaniem o doskonałości człowieka. Zamek, siedziba Jana Zamoyskiego, jest w nim głową, Rynek Główny wraz z Ratuszem - sercem.

Spójrzcie też na fortyfikacje dookoła miasta - są to fortyfikacje nowożytne, zbudowane z cegły i ziemi ogromne wały. To dlatego twierdza Zamość pozostała niezdobyta, nawet przez wojska szwedzkie w XVII wieku.

Miasto Zamość ucierpiało niestety w czasie zaborów rosyjskich - chciano wtedy miasto upokorzyć pozbyć się polskich akcentów, to wtedy zlikwidowano większość pięknych, typowych dla architektury polskiej attyk. Miasto wciąż jednak zachwyca architekturą i idealnie zachowaną siatką urbanistyczną oraz rewelacyjnymi fortyfikacjami, które sprawiły że Zamość był nie do zdobycia.

Co zwiedzić w lubelskiem - Zamość. Architektura Zamościa w moim obiektywie.

Zamość był bardzo tolerancyjnym miastem, mieszkało w nim aż 10 różnych nacji, w tym również Żydzi. Zamojska synagoga, wybudowana w latach 1610-20. To najlepiej zachowana renesansowa synagoga w Polsce. Zwróćcie uwagę na piękną grzebieniastą attykę.

Co zwiedzić w lubelskiem - Zamość. Architekt na szpilkach

co zwiedzić w Zamościu, Architekt na Szpilkach

Bernardo Morand - katedra zamość, renesnans w Polsce

Renesansowe sklepienie katedry zamojskiej, zaprojektowanej przez Bernardo Morando

kolorowe kamienice w Zamościu, Zamość rynek

Kamieniczki ormiańskie

manierystyczne schody zamość, ratusz renesansowy

Rynek - wspaniały ratusz z manierystycznymi schodami (XVII w.) i tzw. kamieniczki ormiańskie

Wewnętrzny dziedziniec w zabudowie centrum miasta - tu się dobrze mieszka!

Fortyfikacje miasta i Katedra Zamoyska

lubuskie, mury obronne zamościa, Architekt na szpilkach

Wewnątrz fortyfikacji (na zdjęciu część XIX wieczna)

Poszliśmy też do zoo :) w tle niedźwiedzie.

Na koniec zobaczcie jeszcze Zamość z góry:

źródło

Właścicielka mieszkania, Iris Apfel

Wszystkie mieszkania, które pokazuję Wam w serii Jak mieszkają artyści, mają temperament, ale to jest zupełnie wyjątkowe. To na pewno nie jest wnętrze, o którym napisałabym "mogłabym tak mieszkać" - bo nie mogłabym z pewnością. Chciałabym jednak być w nim gościem, bo jest bardzo przytulne i zachwycające ciepłem i kolorami. Podoba mi się nawarstwienie tkanin, tak rzadkie we współczesnych wnętrzach.

Właścicielką mieszkania w Nowym Jorku jest Iris Apfel, ci z Was, którzy interesują się modą znają ją z pewnością. Była pierwszą kobietą w Nowym Jorku noszącą...kozaki, które teraz są już dla kobiet normalnym obuwiem. Jest jednak nie tylko ikoną mody, ale także projektantką wnętrz - projektowała wnętrza Białego Domu dla 9 kolejnych prezydentów USA - Trumana, Eisenhowera, Nixona, Kennedy'ego, Johnsona, Cartera, Reagana i Clintona. W 2005 roku w Metropolitam Museum of Art została otwarta wystawa w całości poświęcona Iris.

Czy zauważyliście, że prawie żadne z mieszkań artystów (oprócz wybitnie przestylizowanego mieszkania Karima Rashida) nie jest w jakimś konkretnym stylu, wszystkie są eklektyczne (są miksem różnych stylów)? Właśnie tak postrzegam dobrze zaprojektowane wnętrze - wnętrze będące odzwierciedleniem osobowości nie powinno być w jednym, kompletnie zamkniętym stylu, nie jesteśmy jednowymiarowi. Mamy różne życiowe doświadczenia, rzeczy odziedziczone po rodzicach i dziadkach, przywiezione z podróży, i one wszystkie składają się na nasze życie i powinny składać się na wnętrza naszych mieszkań. Zgadzacie się?

Iris Barrel Apfel w biżuterii swojego projektu w swoim apartamencie. Na ścianie francuska boazeria z bielonego dębu, pochodząca z XVIII wieku. Również parawan jest pochodzenia francuskiego.

Drewniane meble świetnie wyglądają na tle turkusowych ścian

A collection of singerie tops an 18th-century Venetian bombé chest in the living room; the back of the English chair at right is painted with chinoiserie designs.

Biblioteka. Dzienna leżanka z epoki Ludwika XVI jest obita tkaniną, którą Apfel odtworzyła z XVII wiecznych rycin. Nad tym holenderski obraz.

Przy wejściu XVIII wieczne lustro w stylu chińskim i włoska konsola.

Nad stołem Maison Jansen z obrusem we wzór paisley wisi włoski żyrandol "zbożowy" (eng. tole chandelier).

Pierwszy obraz, który w swoim życiu kupiła Apfel, 60 lat temu we Florencji, - portret infantki Małgorzaty

Bakelitowa biżuteria w łapach rzeźbionego psa.

Widzicie cudowną narożną szafę, pochodzącą z Genewy, z początków XVIII wieku? Na podłodze angielski dywan w róże, na nim krzesła w stylu Ludwika XVI obite jedwabiem Old World Weavers.

Pokój z ubraniami vintage Apfel

Na ścianach korytarza wiszą obrazy z psami, wzdłuż stoją XIX-wieczne angielskie półki na książki wypełnione książkami o modzie, sztukach pięknych i chińskich wzorach i materiałach.

I kilka bliskich kadrów na koniec...

źródła

http://www.michaelpenneystyle.com/2011/05/19/iris-apfel/
architectural digest
https://www.youtube.com/watch?v=yzf_WPqsmTM
http://sweetelle.com/blog/fashion-icon-iris-apfel/

Trendy kuchenne - EuroCucina 2015 na Salone Intenazionale del Mobile - zapowiedź i przypomnienie roku poprzedniego

JAK MIESZKAJĄ ARTYŚCI: mieszkanie fotografa w kamienicy w Madrycie

Kolejne ikony designu - stolik i Tulip Chairs projektu Eero Saarinen .

Ornamentowe płytki podłogowe cementowe i ceramiczne: inspiracje ze starych kamienic

Moje krzesełko z dzieciństwa i odnawianie drewnianych mebli krok po kroku

Pozdrowienia z wakacji i SZPILKI MIESIĄCA #KWIECIEŃ

Górny Sopot - moja "dzielnia"! | W MOIM OBIEKTYWIE

Geometryczne wzory z prostych kafli

Meble z dmuchanego metalu i Oskar Zięta | W MOIM OBIEKTYWIE

Rozwiązanie konkursu "Wygraj starocie" i nadesłane przez Uczestników zdjęcia ich ulubionych staroci

Kazimierz Dolny. Piękne renesansowe miasteczko na lubelszczyźnie | W MOIM OBIEKTYWIE

Wydawało Ci się, że masz nowoczesną kuchnię? Spójrz na kuchnię z 1956 !

JAK MIESZKAJĄ ARTYŚCI: Nasycone kolory w mieszkaniu pani architekt w Lizbonie

Lublin jest piękny! Okiem architekta - co zwiedzić na lubelszczyźnie. | W MOIM OBIEKTYWIE

Fantastyczne i nieco surrealistyczne tapety Philippe Morillon | ZACHCIANKA TYGODNIA

4 designerskie szczyty kiczu | SUBIEKTYWNIE

Ociekające złotem meble z filmu „50 twarzy Greya” | WNĘTRZA FILMOWE

Jak zmieścić wiele trendów wnętrzarskich w jednym lokalu, czyli modne wnętrze zakopiańskiej Samanty

Granatowa kuchnia? czemu nie! Granatowe fronty kuchenne. ZACHCIANKA TYGODNIA

Miasto na planie człowieka, czyli o wyjątkowym Zamościu | W MOIM OBIEKTYWIE

Kompletnie odjechane mieszkanie ikony świata mody - Iris Apfel | JAK MIESZKAJĄ ARTYŚCI